พาลวรรค¹ที่ 5

อรรถกถาสูตรที่ 1

(ข้อ 343) มีวินิจฉัยดังต่อไปนี้.
บทว่า อนาคตํ ภารํ วหติ ความว่า เป็นนวกะ พระเถระมิได้
เชื้อเชิญ ก็กระทำภาระ 10 อย่าง ในพระบาลีนี้ว่า ถวายโรงอุโบสถ 1
ตามประทีป 1 ตั้งน้ำดื่ม 1 ตั้งอาสนะ 1 นำฉันทะมา 1 นำปาริสุทธิ
มา 1 บอกฤดู 1 นับภิกษุ 1 โอวาท 1 สวดปาติโมกข์ 1 ท่าน
เรียกว่า ภาระหน้าที่ของพระเถระ ดังนี้ ชื่อว่านำพาภาระที่ยังไม่มาถึง.
บทว่า อาคตํ ภารํ น วหติ ความว่า เป็นพระเถระอยู่ ไม่
กระทำภาระ 10 นั้นแหละด้วยตน หรือไม่ชักชวนมอบหมายผู้อื่น ชื่อว่า
ไม่นำพาภาระที่มาถึงเข้า.
จบอรรถกถาสูตรที่ 1

อรรถกถาสูตรที่ 2

แม้ในสูตรที่ 2 (ข้อ 344) ก็พึงทราบเนื้อความโดยนัยนี้แหละ.
จบอรรถกถาสูตรที่ 2

อรรถกถาสูตรที่ 3

ในสูตรที่ 3 (ข้อ 345) มีวินิจฉัยดังต่อไปนี้.
บทว่า อกปฺปิเย กปฺยิยสญฺญี ได้แก่ ผู้มีความสำคัญในสิ่งที่เป็น
อกัปปิยะ คือเนื้อราชสีห์เป็นต้น อย่างนี้ว่า นี้เป็นกัปปิยะ.

1. วรรคนี้มี 20 สูตร แต่อรรถกถาแก้ไว้เพียง 16 สูตร จึงลงเลขข้อสูตรกำกับไว้.